مرجع تقلید آیت‌الله یوسف صانعی در آخرین فتوای خود تاکید دارد که اقرار از روی تهدید و فشار شرعأ و عقلأ هیچ ارزشی ندارد. از سوی دیگر پخش اعترافات تلویزیونی با اصل ۲۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز مغایرت دارد.//// آیت الله صانعی در پاسخ به سوالات جمعی از مقلدان خود گفته است: «گرچه اقرار براى رهایى از فشار جایز است یعنى مرتکب حرام نشده، اما آنهایى که سبب چنین اقرارهایى مى‌شوند، معصیت‌کار هستند.» دفتر آیت‌الله صانعی پاسخ به سه سئوالی که مقلدان وی مطرح کرده‌اند را به ترتیب زیر در سایت شخصی وی منتشر کرده است: «گناهکار کسی است که اقرار می‌گیرد» در پرسش نخست آمده است: متهمى را که در بازداشتگاه تحت فشار قرار مى دهند، آیا مى‌تواند به خاطر رهایى از آن مخمصه به اتهامات اعتراف نماید، هر چند ممکن است عواقب ناگوارى چون زندان رفتن و جریمه و... در پیش رو داشته باشد، آیا در این صورت گناهى مرتکب خواهد شد؟ آیت‌الله صانعی در پاسخ به این پرسش بر معصیت‌کار بودن کسانی تأکید می‌کند که باعث چنین اقرارهایی می‌شوند. «شکنجه‌ی جسمی و روحی گناه کبیره است» در پرسش دیگر آمده است: آیا گرفتن اقرار از متهمان زندانى تحت فشارهاى روحى و شکنجه هاى روانى پس از تحمل چندین ماه زندانى انفرادى، به لحاظ شرعى معتبر است؟ این مرجع تقلید شیعه در پاسخ اعلام داشت که «هرگونه اذیت و آزار و شکنجه و فشارهاى روحى و یا جسمى نسبت به همه انسان‌ها حرام و معصیت کبیره است، چه رسد به زندانى که اسیر است». «اقرارگیری زیر فشار حرام است» در پرسش سوم آمده است: آیا بازجویى‌هاى طولانى بویژه در نیمه‌هاى شب از متهم زندانى جهت اقرار شرعا جائز است؟ آیت الله صانعی در پاسخ خود تأکید کرده که چنین اقرارهایی از نظر فقه شیعه حرام و غیرجایز بوده، و نمی‌تواند مورد استناد قرار گیرد. متن کامل این پرسش و پاسخ در سایت شخصی آیت‌الله صانعی منتشر شده است. این مرجع تقلید شیعیان پیش از این در مورد کشته‌شدگان حوادث اخیر گفته بود: «خون به ناحق ریخته، گریبان مستبدان را خواهد گرفت
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment