نامه سرگشاده‌ جمعی از دانشجویان و دانشگاهیان به نمایندگان اصلاح‌طلب حاضر در مراسم تنفیذ

جمعی از دانشجویان و دانشگاهیان که خواسته‌اند نامشان فاش نشود، در نامه‌ای خطاب به عده محدودی از نمایندگان اصلاح‌طلب که در مراسم تنفیذ رئیس دولت کودتا حضور یافتند، این عمل آن را حرکتی ضدمردمی و علیه منافع مردم ارزیابی کردند. متن کامل این نامه که در اختیار موج سبز آزادی قرار گرفته به شرح زیر است:

باسمه تعالی
نامه‌ سرگشاده جمعی از دانشجویان و دانشگاهیان به گروه معدودی از نمایندگان اصلاح طلب مجلس شورای اسلامی که در مراسم تحلیف دولت دهم حاضر شدند

آقایان! هنگامی که فهرست نمایندگان انگشت‌شماری که نشان اصلاحات بر قبای وکالت خویش دوخته‌اند و در تحلیف دولت دهم ظاهر شده‌اند را مشاهده کردیم، انگشت تعجب به دهان گزیدیم که آیا اینان همان‌ها بودند که چند صباح پیش برای جذب آرای مردم، خود را اصلاح‌طلب می‌خواندند؟
جناب اولیا، نماینده محترم یزد! شما که با حضور در این مراسم، تلویحا بر درستی نتایج انتخابات مهر تایید می‌زنید لطفا برای ما هم بیان کنید تا بدانیم که چگونه در استان شما تعداد آرا بیش از واجدین شرایط رای دادن بود؟ چطور در بعضی حوزه‌ها همچون تفت به ازای هر 100 نفر، 140 برگ رای از صندوق بیرون آمد؟ لطفا شما نیز مثل مسوولان وزارت کشور و شورای نگهبان نفرمایید این آرای اضافه مربوط به مسافران بود، چرا که در زمان انتخابات به لطف آفتاب خرداد و گرمای کویر، کمتر مسافری بار اقامت در یزد بر زمین نهاده بود.

آقایان! شما خود بهتر می‌دانید که مردم به حرمت و اعتبار اصلاحات و آرمان‌های بلند آن به شما رای دادند، وگرنه هرگز به خانه‌ی ملت راه نمی‌یافتید. ولی گویا تکیه زدن بر کرسی سبز مجلس آنچنان دلپذیر است که عادت کرده‌اید به رنگ سبز، حتی اگر موجی برآمده از دریای ملت باشد، پشت کنید.

آیا سزاوار است که هرگاه اسب راهوار اصلاحات را چابک و سرزنده یافتید بر آن سوار شوید و یکه‌تازی کنید، و هرگاه به لطف دولت مهرورزی آن را زخم خورده و در بند مشاهده کردید از استر رقیب سواری بگیرید؟ درخت سبزی که مردم ایران کاشتند به لطف نادانی دشمنان ملت روز به روز تناورتر می‌گردد، ولی افسوس از تبرهایی که دوست‌نمایانی چون شما بر پیکر آن می‌کوبند.

آقایان! رای ما را پس دهید. گمان نکنید رای سبزمان در انتخابات دهم را از شما طلب می‌کنیم، چرا که با رفتار خود نشان دادید این قبیل مسائل چندان اهمیتی برایتان ندارد. ما از شما برگهای رایی را طلب می‌کنیم که به اعتبار اصلاحات، نام شما را بر روی آن نوشتیم و در صندوق انتخابات مجلس انداختیم. لطفا رای ما را پس دهید و بدانید عاقل‌تر از آن هستیم که از یک سوراخ دوبار گزیده شویم.

رای ما را پس دهید و در انتخابات آتی مجلس دیگر به فکر چاپ کردن عکس‌های یادگاری که زمانی با اصلاحات گرفتید نباشید. اگر خواستید بازهم چند برگ رای به نام شما در صندوق انداخته شود بهتر است عکس‌های حضورتان در مراسم تحلیف را چاپ کنید و خود را حامی دولت مهرورزی بخوانید. می‌توانید از دوستانتان رسایی و حسینیان بخواهید که نام شما را نیز در انتهای فهرست انتخاباتی اصولگرایان - که آخر معلوم نشد به کدام اصول گرایش دارند - بگنجانند. روی دوستی کردان و محصولی هم حساب کنید، شاید این بار به ازای هر 100 شهروند، 140 رای به نام شما از صندوق بیرون آید. ولی دیگر به رای طرفداران اصلاحات دل نبندید.

آقای پزشکیان و جناب علیخانی! حکایت شما، حکایت دم خروس و قسم حضرت عباس است. آخر این کرسی‌های سبز با شما چه کرده‌اند که روزی در باب تقلب در انتخابات و ظلمی که بر مردم بی‌دفاع میرود نطق‌های آتشین می‌کنید، و روزی با حضور خود مجلس دولت دهم را مزین می‌نمایید؟

برای مردم ایران مجلس عروسی به پا کردند و خانه‌ی ملت را چون حجلهی عروس آذین بستند و کسی را که این روزها رئیس جمهور مینامند همچو داماد تا درون حجله همراهی کردند و به جای پدر عروس، این بار از پدر داماد اذن گرفتند. تحلیف را مثل صیغه‌ی عقد جاری ساختند و دست ملت را چون دست نوعروس به ضرب باتوم در دست داماد نهادند و شما را نیز به همراه خویش شاهد این وصلت نمودند.

در پیش پای داماد قربانی هم کردند اما نه چارپایان را، بلکه این بار خون فرزندان ملت بر زمین ریخته شد. خون نداها و سهرابها و روح الامینی‌ها. دریغ که مهریه‌ی این وصلت نا مبارک چیزی نبود جز آب، آبی که از دیده‌ی ملت جاری شد و آبرویی که از دولتمردان بر زمین ریخت. پس در آن حجله بنشینید و نظاره کنید که عروس ملت، برای چهار سال دیگر از این داماد مورد چه مهرورزی‌ها واقع خواهد شد!

آقایان! شرم و دریغ بر شما باد که رخت سیاه عزای عزیزانمان را بر قامت این نوعروس ندیدید و حرمت خون قربانیان درب حجله را شکستید. دوستان دیرینه‌تان که به جرم اندیشه و بیان به بند کشیده شدند و راهی جز کرنش در مقابل قوه قهر ندارند را فراموش کردید و برای خوشآمد دولتمردان، قلب داغدیدهی ملت را از خود رنجاندید.

ولی بدانید که در این مرز و بوم، خون سهراب هیچ‌گاه پایمال نخواهد شد.

والسلام
جمعی از دانشجویان و دانشگاهیان ایران