پس از برگزاری اعتصاب غذای گنجی و مدافعان آزادی در مقابل سازمان ملل شاهد مخالفت دیكتاتورهای ذاتی و عملی با این حركت هستیم. طرفداران ا.ن و نیروهای داخلی به گنجی و سایرین حمله می كنند و از سوی دیگر گروهی از سلطنت طلبان و شومن های شبكه های به اصطلاح سیاسی خارج نشین (كه بزرگترین مبارزاتشان جمع آوری پول است به نفع خودشان و تلویزیونشان!) به او حمله می كنند و پیراهن عثمان علم كرده اند كه چرا گنجی گفته پرچم همراه خویش نیاورید نیاورید!
این قضیه شامل حمله ی این افراد به گوگوش و ابی دو هنرمند محبوب و مردمی شد كه شرافتمندانه به این اعتراض پیوسته بودند چونان كه شان پن و فرهیخته نامداری همچون نوام چامسكی در آنجا حضور یافته بود. دریغا كه اینك داریوش اقبالی این هنرمند محبوب و مبارز تحت تاثیر اینان به مخالفت با این اعتصاب برخاسته و از نبردن پرچم به دلیل علت مخالفت خود گفته است.
در حقیقت این افراد گنجی را به دلیل اینكه زمانی در این نظام فعال بوده محكوم می دانند چونان كه عده ای از به اصطلاح هنرمندان كه سی سالی است خارج نشینی را برگزیده اند و هیچ كس نام آنان را به جز اندك نفری از آنان نشنیده مخملباف را محكوم می دانند كه سه دهه قبل عقیده دیگری داشته و همچون دیگرانی كه محسن سازگارا را محكوم می كنند كه چرا روزگاری عضو موسس سپاه بوده است.
اینان لحظه ای فكر نمی كنند كه اتفاقا این از شرافت اینان است كه راحت و آسایش را رها كرده و به مبارزه پیوسته اند و گویا اینان معنی تغییر و دیگرگونه اندیشی را نمی فهمند. درباره پرچم هم اینان نمی فهمند كه اتفاقا نظام به شدت سعی دارد این جنبش سبز را به سلطنت طلبان و مجاهدین خلق و انجمن پادشاهی و ... وصل كند و نیاوردن پرچم یعنی محدود نكردن تجمع به گروه هایی خاص و گرفتن بهانه از نظام برای سناریو سازی درباره این تجمع.
No comments:
Post a Comment